با تو هستم

تویی که رویت را از من بر میگردانی

به چشمانم نگاه کن

اشک هایم هنوز خشک نشده اند

از چه می ترسی من گناهت را بخشیده ام

هنوز آن قدر عاشقت هستم که هیچ کینه ای از تو به دل ندارم

تو را به خدا سپرده ام

نه نگران نباش نفرینت نمی کنم

برایت دعای خیر می کنم

دعا می کنم که خدا هم تو را ببخشد و تنهایت نگذارد

دوست ندارم تو هم مثل من شکستن قلبت را تجربه کنی

دوست ندارم تو هم مثل من طعم تلخ تنهایی را حس کنی

پس هرگز نفرینت نمی کنم و تو را به خدا خواهم سپرد

تا در پناه او به زندگیت ادامه دهی

در کنار هرکس و هر چیز که دوستش داری

به چشمانم نگاه کن آن ها را به خاطر بسپار

آن ها همیشه نگرانت هستند...

کجایی عزیزم ببینی که تنهام

کجایی ببینی چه تاریکه شب هام

همیشه هر وقت دلم می گرفت باهات حرف میزدم

آخه حرفات...

صدات...

منو آروم می کرد

ولی حالا...

تمام زندگيم را دلتنگي پر کرده است...

بده دستاتو به من تا باورم شه پيشمي

رویای با تو بودن...

بازهم برای تو مینویسم تا بدانی که یادتو در لحظه لحظه من جاریست.

باز هم از دیوارهای فاصله عبور میکنم ودر ژرفای لحظه باتوبودن گم میشوم و در آن لحظه رویایی اوج در

 دریای بی پایان چشمانت غرق میشوم تا در آن لحظه در نگاه تو گم شوم تا خودم را بیابم واز زندان

لحظه های بی تو رها شوم.....شاید بتوانم به رویای با توبودن برسم

و چه رویای شیرینی است رویای با توبودن رویایی که دست من را به دستان گرم تو میرساند.آنگاه من در

 گرمای وجود تو ذوب میشوم در آن زمان دیگر زبان از سخن گفتن عاجز است.

در این رویای دلنشین تنهای دلهای ما هستند که باهم نجوا میکنند، گویی از پیوند دستهای ما روح ما

هم به هم پیوند خورده

و چه زیباست رویای با توبودن.......

فراموش کردنت را هيچ وقت یاد نخواهم گرفت

مطئنم دغدغه ی هر عاشقی اینه که بعد از مرگش عشقش چیکار میکنه؟

یاد گرفتم که عشق یعنی فاصله

و فاصله یعنی 2 خط موازی که هیچگاه بهم نمیرسند

یاد گرفتم که در عشق هیچکس به اندازه خودت وفادار نیست

و یادگرفتم که هرچه عاشق تری...تنها تری...!

وقتی نمیتونی فریاد بزنی ناله نکن

خاموش باش....

قرن ها نالیدن به کجا انجامید!!!

تو محکومی به زندگی کردن

تا شاهد مرگ آرزوهای خود باشی...