گريان مکن .

چشمانم را می بندم و تو را در کنار خود می بینم. نمیدانم این چه نیروئی ست

که مرا به سوی تو می کشاند !

هروقت که تنهایی ها به سراغم می آید یاد توست که مرا از آن جدا می کند،

یاد توست که مرا شاد نگه می دارد با یا توست که من زنده ام. یاد تو به من

امید می دهد،امید به زندگی.

مونس شب های بی قراری ام دوستت دارم.

دوستت دارم

همسر گلــــــــــــم

هميشه كنارت ميمونم

بهت قول ميدم كه فقط مال

خودت باشــم

یه لحظم فک نکردی زندگیم زندونه بی تو

یه لحظم فک نکردی چی ازم می مونه بی تو

نخواستی واسه عشقم توی قلبت جا بذاری

واسه موندن کنارم رو غرورت پا بذاری

یه ذره با دل من راه بیای چیزی نمی شه

یه کم بیشتر اگه کوتاه بیای چیزی نمی شه

تو عادت داری از بالا ببینی روزگارو

نفهمی و برنجونی دلای آدمارو

تو عادت داری چشماتو ببندی روی دنیام

جواب هر سوالم رو بدی با نه، نمی خوام

یه ذره با دل من راه بیای چیزی نمی شه

یه کم بیشتر اگه کوتاه بیای چیزی نمی شه

بی وفایی کن وفایت می کنند ، با وفا باشی خیانت می کنند

مهربانی گرچه آیینه ی خوشیست ، مهربان باشی رهایت می کنند . . .

خواهم رفت ، نخ

تنها بهانه بودنم ماندن تو بود !!

تو بودی که امید می دادی به دل نا امیدم !

تو بودی که می ساختی قصر خوشبختی را در شهر متروک قلبم !

تو بودی که لحظات را برایم شیرین می کردی !

تو بودی تمامی بودنم …

حال نیستی !!!

و من مثل پرستوی عاشق هجرت میکنم!

“از قلب یخ بسته عشق تو”

می دانم …

من همان تک برگ زرد و خزان زده ام !

که به التماس ماندن بر روی شاخه ی حضورت

تحمل کردم بادهای سرد

“کینه ها و طنعه ها را”

وحال مانند برگهای دیگر

که افتادند بر زمین نیستی

می افتم بر زیر پای

” عابران جدید زندگیت”

غرورم میشکند و دم بر نمی آورم

تا زندگیت مانند زندگیم

“خزان نشود”

دستان پاییزیت را رها می کنم

تو آزادی

ولی من…

همچنان در بند نگاهت

می مانم با خاطراتت

اونی که از چشای تو

حسرت انتظار تو

هوای عشق پاک تو

یه دیوونه شده.....

منم!!!!!!!

تا خیالت به سرم میزنه

گریم می گیره

آرورم آروم دل تنگم داره

بی تو می میره