مرا لایق بدانی یا ندانی دوستت دارم

اما میدانم که چه باشی یا نباشی همیشه عاشقت می مانم

از من دوری اما هیچ گاه یادت نگذاشت تا دوریت برایم پایدار باشد

شاید ندانی هر شب این رویای توست که مرا به خواب دعوت می کند

دست های مهربانت را میخواهم
بر ای زخم های کهنه در قلبم
تا مرحم دردهای قلبم باشن
دستان مهربانت را از من نگیر
هنوزهم به دستانت محتاجم
اما صد حیف تو از بدان گریزانی بدان
.
.
روزی رسد که قدر من و بدانی
قدر دلی که همیشه سنگ فرش قدم هایت بود
دلی که تنها  آرزوش لبخند  تو بوده
روزی قدر دلم رو میدانی که دیگر پیشت نیست
.
.
چه ساده غرورم وشکستی
چه ساده به عشقم خندیدی
چه ساده از روی خاطراتم گذشتی
راستی نگفتی چرا به این سادگی رفتی؟
.
.
صدای تورا میشنوم از دور که می آیی  و می گویی
صدایی که روزی برایم آرامش بود
اما حالا تو با من و من از تو گریزانم
برای رفتنت از جانم زین شهر گریزانم
.
.
چه آسون چه راحت  از من گذشتی
دلم رو شکستی با دیگری نشستی
اما رفتی و من و تنها گذاشتی
با اینکه میگفتی منو میخواستی
.
.
باورکن اگر باورهایم را روی باور هایت می گذاشتم باز باورهایت باور هایم را بی باور می کرد
.
.
می خوام نامه ای بنویسم که جوهرش از خونه
بنویسم تا بدونی دوریت با من چه کرده
اما نمیشه چون قطره های اشکم کاغذ رو خیس میکنه
اما حالا که مینویسم دیگه اشکی برام نمونده
تنها همدرد روزهای تلخ من شده این قلب شکسته
تو که میخواستی روزی رهایم کنی چشمان بی گناهم را خیس کنی
چرا با من آغاز کردی؟؟چرا؟؟؟؟
.
.
یاد روزی افتادم که با هم بودیم
یاد روزهایی که قدم میزدیم روی دلتنگی هایمان
پا میگذاشتیم روی برگ درختان پاییز زده
زیر بارش نم نم باران پاییزی
در دستانت چتری بودم به وسعت آسمان
اما حالا چتر دیگری در دستان توست
.
.
مراقب خودت باش اگه منو ندید ی
ببخش من و که تنهات میزارم
تقصیر من نیست تقدیر ما چنین بود
شاید گذشتم از تو ولی هستی همیشه تو قلبم
.
.
ترانه سرای لحظه های تنهایی ام
اشک هایم با بغض غمگین سکوت همراهه
اشک هایی که تنها برای دوری از توست
برای دیدن  چشمان پر از مهربونی تو
.
.
من از امتداد نگاه خسته ی تو می نگرم
نگاهی به وسعت قلب مهربانت
مینگرم به نگاهت که سرشار از محبتی بی پایان هست
با نگاهی اشک آلود و خسته
.
.
قسم به فلب شکسته
فدای روزای رفته
به  اشک های ریخته
به صدای تو سینه گرفته
تو برام عزیز ترینی
دوستت دارم زمینی
.
.
بی قرار لحظه های تنهاییم
شب و روزم شده تنهایی
بی تو من تنهای تنهایم

 که بی رحمی همیشه کار دنیاست .

چه احساس قشنگيه . وقتي وجود عزيزي رو كنارت حس كني

دستاشو تو دستت بگيري

باهاش قدم بزني

صداش رو بشنوي

بودنش رو در كنارت لمس كني

چه احساس نازنين و شيرينيه ..... روبه رو با كسي كه

دوسش داري بشيني

چشاش رو نگاه كني ..

تا عمق وجودت از يه گرماي عجيب آب بشه !!

قلبت پر تپش بشه ... انگار داره از سينه كنده مي شه !!

چه احساس عجيبيه ...

وقتي بخواي با انگشتات صورتشو حس كني

با موهاش بازي كني

خداي من ... باور كردني نيست ...

اوني كه مي خواي ... دوسش داري ...

كنارت باشه ... باهات باشه ... هم راهت ... هم پات باشه ...

باور كردني نيست ...

نه ... باورم نمي شه تو كنارمي ... وجودتو حس مي كنم ...

 ولي باورم نمي شه !!!

خدايا اين حسو ازم نگير

به چشمی اعتماد کن که به جای صورت به سیرت تو می نگرد... به دلی دل بسپار که جای خالی برایت داشته باشد... و دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر از مشت شدن بلد باشد...

گاهی وقتا یه حرفی هی توی دلم می­مونه و می­خوام بگم ولی انگار نمیشه. اومدم خودمو سبک کنم و برم. اومدم بگم من دلبسته­ی توام، نه فقط وابسته. اون چیزی که منو بهت وابسته کرده، دلبستگی من به تو هست. چون تو همه ی زندگی و دنیای منی عزیزم ... خیلی دوستت دارم ...