فراموش نکنیم در ساحل قلبها ٬ این جای پای دوست است که می ماند

،وگرنه موج روزگار هر ردپایی را پاک میکند

خدایا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک جالب اینجاست که تو به این بزرگی هیچ وقت من رو به این کوچیکی فراموش نمیکنی ولی من به کوچیکی توبه این بزرگی رو گاهی  فراموش میکنم

در ميان  هاي و هوي قطره ها
قطره اي تنها به روي موج ميبينم
سكوت سرد ساحل را
براي لحظه اي كوتاه
درون چشم دريا باز ميبينم
من آن افسانه افسونگر غم را
به روي غنچه لبهاي گلگونش
پر از آواز ميبينم.
من از فرياد يك پروانه ميگويم
من از تنهايي پاييز
من از سنگيني برگي براي تك درختي خشك
من از آوار ميگويم.
خدايا چشم من بنگر
كه ميبينم كه ميسوزد
ميان شعله ها پروانه اي عاشق
كه پرپر ميشود آخر
شقايق در دل طوفان سختيها
خدايا ديده ام ديدي؟!
چرا هستي به جان داغدارم باز بخشيدي؟!!

من از كنج دل خود راز با دلدار ميگويم
من آن راز مگو را باز ميگويم
من از درد نهان قطره اي تنها
ميان اشكهاي گرم و غمبارش
كه سوي گونه اي خسته
پريشان وار، آوار ميگردد
سخنها با خدا دارم
خدايا چشم من بنگر
هنوز اندوه جانكاهي
ميان چشمهاي خسته اش
انگار ميبينم.
خدايا چشم من بنگر
خدايا قلب او بنگر...

تنها تویی در آسمان قلبم

که مثل ستاره میدرخشی در شبهای تیره و تارم

که هر سحرگاه مثل خورشید طلوع میکنی در دل قلب عاشقم

با طلوع تو ای خورشید من ، غمی دیگر در دلم نیست

تنها تویی در آسمان قلبم

که مثل پرنده ای پرواز میکنی در قلبم ، اوج میگیری در آسمان آبی احساسم و

مرا به بالاترین نقطه ی عشق میرسانی

تنها تویی در آسمان قلبم

تویی که مثل باران میباری بر کویر تشنه ی قلب عاشقم و

عاشقتر میکنی مرا با طراوت قطره های مهربانت

تنها تویی در سرزمین احساسم

تویی که هر لحظه قدم برمیداری بر خاک دلم ...