مـهـربـان کـه مـیـشـوی . . .

دلـم بـیـشـتـر تـنـگ مـی شـود بـرایـت . . . لـعـنـتـی !

یــادتـ بـاشـه !

هــمـه ی قـراردادهــا را روی

کـاغـذهـای بـی جـان نـمی نویــسنــد !

بــعـضی از عـهـدهــا را

روی قــلـب هـای هــم مـی نــویــســیـم ...

حـواست به ایـن عـهـدهـای غـیـر کـاغـذی بـاشـد ...

شـکــســتَنـشـان

یـک آدم را مـــی شــکند

خدایا ...!!
ازتو دلگیرم ...
گفته بودی حق انتخاب داری
پس چرا انتخابم درکنار دیگریست؟!!؟

برو...
لیاقت می خواهد واژه " ما " شدن
لیاقت می خواهد "شریک " شدن
تو خوش باش به همین "با هم " بودن های امروزت
من خوشم به خلوت تنهایی ام
... تو بخند به امروز...
من میخندم به فرداهایت..
تو برو...

آسمان یک روز چنان مهربان می شود که دوست داری در آغوشش بگیری و یک روز چنان می غرد که گویی شیری است که به حریم او تجاوز کرده ای.

یک روز که بغض دلت می خواهد بترکد و همراهی آسمان را می خواهی، دریغ از قطره ای باران و روز دیگر چنان می بارد که می خواهد بنیان آدمی را از زمین برکند.

آسمانی که هر روز به رنگی درآید و نه به ستاره اش وفا کند و نه به ماه و خورشید، نه دلی غم آلوده را حرمت نهد و نه چشمی اشک آلوده را همراهی کند، اگر آسمان هم هست آسمان من نیست.

آسمان من این جاست، همین جا، پشت پلک های باران زده ی من.

روبروی من بایست و چشمان مهربانت را به من هدیه کن تا چشمهایم بگویند:

آسمان دل من تویی. آسمانی همیشه آبی، همیشه پاک، همیشه پر ستاره.

آسمانی صاف، به رنگ زیبای عشق

تاوان عشق

به تو دل بستنم اشتباه بود ،سهم من از امروز ،تاوان اشتباهات دیروز بود!

اشتباه من از آغاز جمله گویا بود ،بارها توبه کردم،اینبار عاشق شدنم گناه بود!

این قلب من بود که بی گناه بود،تو مرا ....،دل تو بی وفا بود!

بی وفا بود که قلبم راشکست ،شیشه ی عشق مرا با نا مهربانی شکست!

نه یک بار ،نه دوبار،بارها شکست،و مدتهاویرانه ای بود از جنس تنهای ها!

فریب تو خوردن از سادگی من بود،می پذیرم که عشقت یک بازی بود!

در همین مدت نیز تو دلسوز من بودی ،حرفهای عاشقانه ات تنها،دلخوشی  من بود!

قلبم میگوید ساده نبودم،عاشق بودم ،احساسم میگوید ساده بودی، بیچاره بودی،

سرنوشت می گوید نه ساده بودم ونه بیچاره بودم،اسیر یک عشق دروغین بودم!

در آغوش تو خوابیدنم اشتباه بود؛حس کردم که مال منی ،بوسیدن لبهایت حرام بود !

در این بازی من بازیچه بودم، تو بازیگری بودی که حتی  به بازیچه ها نیز هیچ احساس پاکی نداشتی!

تو آتشی بودی که تنها لحظه ای که در آغوشم بودی شعله ور میشدی؟

من شمعی بودم که با گرمای سوختنم در هوای سرد قلبت زنده مانده بودم!

دلبستن به تو اشتباه بود؛ سهم من از دیروز ،تنهایی امروز بود!

اشتباه من ار آغاز جمله گویا بود،

بارها توبه کردم ، اینبار عاشق شدنم گناه بود