میخواهم جشنی بگیرم
به وسعت وشکوه تنهایمان
شلوغش نمیکنم
من و تو حضورمان کافیست
نمیخواهم چشمی بر با هم بودنمان خیره شود
میخواهم کمی برای هم دلبری کنیم
دعوتم را قبول کن ساعت دوست داشتن ::کنار ساحل دریا

از نگاهت خواندم که چقدر دوستم داری ،
اشک از چشمانم ریخت و از چشمان خیسم فهمیدی که عاشقت هستم
حس کن آنچه در دلم میگذرد ، دلم مثل دلهای دیگر نیست که دلی را بشکند!
تو که باشی چرا دیگر به چشمهای دیگران نگاه کنم ، تو که مال من باشی چرا بخواهم از تو دل بکنم!
وقتی محبتهایت ، آن عشق بی پایانت به من زندگی میدهد چرا بخواهم زندگی ام را جز تو با کسی دیگر قسمت کنم ، چرا بخواهم قلبم را شلوغ کنم؟
همین که تو در قلبمی ، انگار یک دنیای عاشقانه در قلبم برپاست ، عشقت در قلبم بی انتهاست !
همین که تو در قلبمی بی نیازم از همه کس ، تو را میخواهم و یک کلام فقط تو را ، همین و بس!
دلم بسته به دلت ، هیچ راهی ندارد حتی اگر مرگ بخواهد مرا جدا کند از قلبت !
دیگر تمام شد ، تو در من حک شده ای، ای جان من ،تو همه چیز من شده ای!
از نگاهت خواندم که مرا میخواهی ، از آن نگاه شد که در قلب مهربانت گم شدم ، تا خواستم خودم را پیدا کنم اسیر شدم ، تا خواستم فرار کنم ، عاشقت شدم!
از نگاهت خواندم  تو همانی که من میخواهم ، آنقدر پیش خود گفتم میخواهت ، که آخر سر تو شدی مال من ، شدی یار و عشق بی پایان من!
از نگاهت خواندم ، چند سطر از شعر زندگی را …
نگاهم کردی و خواندی آنچه چشمانم مرا دیوانه کرده است ، و آخر فهمیدی که قلبم تو را انتخاب کرده است!
چه انتخاب زیبایی بود ، از همان اول هم دلم به دنبال یکی مثل تو بود ، و اینک پیدا کرده ام تو را ، تویی که دیگر مثل و مانندی نداری، در قلبت جز من ، جایی برای کسی نداری!

همین که تو در قلبمی بی نیازم از همه کس ، تو را میخواهم و یک کلام فقط تو را ، همین و بس
دلم بسته به دلت ، هیچ راهی ندارد حتی اگر مرگ بخواهد مرا جدا کند از قلبت

یادش بخیر!!!!

هنوز دلتنگت هستم

قرار گذاشتیم رفیق نیمه راه نباشیم ....یادت هست ؟

طاقتم رو به سراشیبی گذاشتم ، امیدم رو به دست های مهربانت دوختم ، تا مرا از تنهائی درآوری ...

چراغ دلم رو به آرزوی دیدن تو روشن نگاه داشته ام

نازنینم ! نگذار عابر لحظه های غمگین زندگی باشم ....

كاش مي شد بدونی چشام از اون موقع که تو رو دید دیگه هیچکی رو ندید.

کاش می شد بدونی از اون لحظه که دلم به عشقت تپید دیگه این احساس رو جای دیگه ای ندید.

کاش می شد بدونی از اون هنگام که لبم برای تو خندید لبخند رو به هیچکی هدیه نداد.

کاش می شد بدونی از اون وقت که گفتی راه دوست داشتن هرچیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود؛ همه ترسم از این بود که منو فراموش کرده باشد.

و حالا باز جملات زیبایت روبروی چشمانم هستند. جملاتی که هرکدام جان وعشق و

امید را در دلم زنده کرد. جملاتی که نور را در دلم تاباند و مرا به زندگانی امیدوار ساخت.

و اکنون من دیوانه در انتظار تو در تنهایی خودم به سر می برم

و کاش می شد بدانی....