روزگار ما:روزگار ما وفا با ما نداشت.طاقت خوشبختی دل مارو نداشت .پیش پای ما سنگی گذاشت.بی خبر از ما پروا نداشت.آخر این قصه بودوبس.حسرت و رنج وفراوان بود وبس.........؟؟؟
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیس گرهم گله ای هست دگر حوصله ای نیس باید که سفر کرد به محبوب رسید اما نتوان نتوان کرد دگر قافله ای نیس.....؟؟
تقدیم به همه ی عاشقا............

ای دوستای بی معرفت گذشته یعنی اینقدر بدی دیدین ازم یه سر نمیزنین تو وبلاگم

ای دنیا ببین یروز  اینجا  پر از خنده و شادی بود و با اشتیاق مطلب میزاشتم ولی الان به یه امیدی که شاید بچه های گذشته یه سر اینجا میزنن میام ولی هرگز یه سر نمیزنن

ای دوست بدان  هیچ کس نتونست جاتو بگیره

دلم نمی خواست که بری رفتی و سرنوشتتو عوض کردی ولی هنوز  اتیشی که به دل زدی خاموش نشده

الهی سرت بیاد تا ببینی چه میکشم

گریه کن اون دیگه رفته گریه کن ته خطه عشق تو دیگه رفته

دلم برات تنگ شده عشقم

کجایی چرا یسر به وبلاگم نمیزنی

ذلم میخواد یه جوری زندگی کنم که آدما بهش میگن عجیب!!! ....

 فقط با تـــــــو حرف بزنم

 فقط به تـــــــو سلام کنم

دوری از این دیده اما باز یادت میکنم

حرمت این اشنایی فرش راهت میکنم

در فراقت غم حصار خنده هایم راشکست

بازهم از انتهای دل صدایت میکنم .........

خدایا دوستش میدارم تاتو هستی تا حجت توهست وتا قول من هست ........

تا خودم هستم ..................وتاوقتی که تو مانند او نخواهی

افرید .............اگرچه اونداشته باشد .....

دیروز را ورق می‌زنم و خاطرات گذشته را مرور می‌کنم .

در روزهای بی تو بودن صدای خش خش برگها را از لابلای صفحات پاییزی می‌شنوم و التماس شاخه‌ها را که در حسرت دستهای سبز تو مانده اند .

کم کم به این باور می‌رسم که سرنوشت ، نثر ساده ایست از حسرت و اشک که حرفی برای گفتن ندارد .

به صفحات بهاری با تو بودن می‌رسم . بنفشه‌هایی که از بالای واژه‌ها سر می‌زنند و چشمان تو را بهانه کرده اند    

آن سوی دلتنگی ها. آن سوی دلتنگی ها همیشه خدایی هست که داشتنش جبران همه نداشتن
هاست.


دوست خوبم

دعامیکنم که هیچگاه چشمهای زیبای تورا

درانحصارقطره های اشک نبینم

دعامی کنم که لبانت رافقط درغنچه های لبخندببینم

دعامیکنم دستانت که وسعت آسمان وپاکی دریاوبوی بها راداردهمیشه ازحرارت عشق گرم باشد

من برایت دعامیکنم که گل های وجودنازنینت هیچگاه پژمرده نشوند

برای شاپرک های باغچه خانه ات دعامیکنم

که بالهایشان هرگز محتاج مرهم نباشند

من برای خورشیدآسمان زندگیت دعامیکنم که هیچگاه غروب نکند

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد

بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری و عشق

وسکوت تو جواب همه مسئله هاست

فکر می کردم تو نباشی یا اگه از من جدا شی

دنیا برام تموم می شه عشقت فراموش نمیشه

دنیا بدون تو منو از زندگی سیرم می کنه

غصه های نبودنت یه شبه پیرم می کنه

تو رفتی اما دله من از همیشه شادتره

حس می کنم دنیای من بی تو خیلی پر رنگ تره

با این که تنهام گذاشتی تو تنهایی رو نمی بینم

بعده رفتنت بی وفا قلبمو آروم می بینم